اگر امروز زن و شوهرهايي را مي‌بينيم که علي‌رغم عشق و عاطفه کافي نسبت به هم، قدرت برقراري ارتباط صحيح عاطفي و زناشويي ندارند، بايد به زمان کودکي و نوجواني آنها بازگرديم. زماني که نخستين پايه‌هاي تربيت رواني و عاطفي فرد گذاشته مي‌شود و اگر از همان زمان اين پايه‌ها به درستي گذاشته نشود، ممکن است فاجعه بزرگي در انتظار خانواده‌ها و جامعه‌مان باشد. مدرسه نه تنها فارسي و رياضي بلکه مي‌تواند موضوعات بسيار گسترده‌تري را نيز به فرزندان ما به صورت مستقيم و غيرمستقيم آموزش دهد. از جمله اين موارد آموزش مسايل مرتبط با سلامت جنسي است. در مورد اين موضوع و نقش مشاوران در اين زمينه با دکتر رهنما، روان شناس و عضو هيأت علمي‌دانشگاه شاهد و پژوهشگرکلينيک سلامت جنسي خانواده گفتگو کرديم...

سلامت : مشاوران مدارس به چه شکل مي‌توانند در امر سلامت جنسي نقش داشته باشند؟ آيا اصلا آنها اين صلاحيت را دارند که وارد حيطه خطير آموزش سلامت جنسي شوند؟

بخشي از وظايف مشاور در مدارس، دادن همين آگاهي‌ها است. يکي از روش‌هاي موثر نيز همين بحث‌هاي عمومي ‌و آگاهي بخشي کلي است که قدم اول پيشگيري به حساب مي‌آيد و بحثي است که همه به آن نياز دارند و البته قبل از زماني که فرد مشکل جنسي پيدا کند. به ويژه اينکه در جامعه ما مسايل جنسي حالت تابو دارد. اين آگاهي بخشي را مي‌شود در قالب آموزش‌هاي رسمي‌ و با بهانه قرار دادن مسايلي که حتما بايد آموزش داده شود، مثل ايدز يا بحث اعتياد، مطرح کرد چون مسايل جنسي مسايلي هستند مرتبط با ساير جنبه‌هاي زندگي. مي‌تواند مشاوره‌هاي فردي باشد يا مشاوره‌هاي گروهي يا آموزش‌هاي گروهي براي دانش‌آموزان راهنمايي يا دبيرستان و يا انتشار بروشورهايي که خود مشاور مي‌تواند در اين زمينه تهيه کرده باشد. البته هر مشاوري در مدرسه به عنوان اينکه مشاور است نمي‌تواند مسايل جنسي را آموزش دهد، ممکن است لازم باشد از مشاور ديگري دعوت شود که آموزش‌هايي ديده و با مسايل آشناست. اين يک بعد قضيه هست يعني بعد عمومي ‌مساله است که به پيشگيري برمي‌گردد.

سلامت : وقتي دانش‌آموزي در مدرسه دچار مشکلي شده است، مشاور به چه شکل مي‌تواند کمک کند؟

بله، اين بعد دوم قضيه است که مي‌توان آن را جنبه «درمان»، در مقابل پيشگيري، ناميد و بر مي‌گردد به زماني که مساله شدت پيدا کرده باشد و در اين حالت بايد اقدامات درماني نيز صورت گيرد. برمي‌گردد به زماني که مساله حاد مي‌شود که به درمان مي‌رسيم. به عنوان مثال، زماني که نوجوان دچار انحراف اخلاقي شده و يا به ايدز و اعتياد مبتلا شده باشد يا آنجايي که ديگر مشاور بايد اقدامي انجام دهد. معمولاً در اينجا بايد اقدام کلينيکي گسترده تري صورت بگيرد، مشاور بايد فرد را به روان پزشک، روان شناس باليني يا مددکار اجتماعي که مي‌تواند رابط بين مدرسه و خانواده باشد، معرفي کند که اين مستلزم اين است که مشاور با متخصصان بالادستي خود ارتباط داشته باشد. دانش آموز را ارجاع بدهد و بعد پيگيري کنند چون ممکن است فردي را که معرفي کرده نياز به بستري يا پيگيري‌هاي عميق تر داشته باشد. ما در اين زمينه هم نياز به برنامه‌ريزي‌هاي بيشتري داريم.

سلامت : بعضي معتقدند مطرح کردن اين صحبت‌ها و موضوعات مرتبط با سلامت جنسي، براي بچه‌ها و دانش آموزان مشغوليت‌هاي ذهني پيش از موعد ايجاد مي‌کند و در نتيجه نبايد خيلي به بچه‌ها اطلاعات داد. نظر شما چيست؟

ما مي‌گوييم يک حد ميانه را بايد رعايت کرد. اين نگراني درست است اما به خاطر اين نگراني، ما نمي‌توانيم اطلاعات اساسي و موردنياز فرزندان‌مان را به آنها ندهيم چون در اين صورت حس کنجکاوي باعث مي‌شود که پاسخ آن را از منابع ناسالم و حتي منحرف‌کننده جستجو کند. ما آن طرف قضيه را هم بايد ببينيم. ضمن اينکه بايد هوشيار باشيم که اگر در اين سن، اطلاعات لازم را به نوجوانان مطابق با جنسيت و سن وي به آنها ندهيم، آنها در زمان بزرگسالي دچار اختلالات روحي و رواني و حتي تربيتي مي‌شوند و علاوه بر آن، احتمال اينکه بتواند زندگي سالم و موفقي در آينده داشته باشند،‌ کم مي‌شود اما نکته در اينجاست که بايد مسايل را به‌ تدريج و درجاي خود و به ميزان لازم به بچه‌ها منتقل کنيم و شرط لازم هم اين است که مشاور ارتباط صحيحي با بچه‌ها برقرار کرده باشد تا در موقع لزوم، بتواند به او آموزش هم بدهد و سوالات وي را به‌طور مناسب پاسخ دهد.

سلامت : و اين آموزش‌ها دقيقا از چه سني بايد شروع شود؟

معمولا در روان شناسي مي‌گوييم وقتي که خود فرد مي‌آيد سوال مي‌پرسد، بهترين و مناسب‌ترين سن براي دادن آموزش است. آنجا بايد به صورت درست جواب بدهيم و در کنار پاسخ به سوال، مطالب ديگري که لازم است را نيز به او منتقل کنيم.

چه بايد کرد؟

بايد توجه داشته باشيم که ما از طريق آموزش زمينه را براي تغيير نگرش ايجاد مي‌کنيم. در واقع آموزش وسيله است و تغيير نگرش مي‌شود هدف. نگرش مورد نظر ما اين است که افراد بدانند که سلامت جنسي بخشي از بهداشت رواني خود آنهاست. چون تغيير نگرش در سنين بالاتر خيلي مشکل است. نکته دوم اين است که در هر مرحله‌اي بايد بخشي از مسايل را آموزش داد تا آموزش يک روند و سير طبيعي پيدا کند ولي اگر يک دفعه اين آموزش‌ها بخواهد هجوم بياورد، فرد مشکل پيدا مي‌کند. نکته سوم اينکه در آموزش مسايل جنسي قرار نيست که ما فقط به بحث رابطه جنسي بپردازيم. مسايل پيراموني مثل برقراري رابطه يا حريم خصوصي اين موارد هم بخشي از تربيت جنسي فرد است که در برخي از موارد بايد از سنين پايين‌تر به آن پرداخته شود.
جاي بعضي آموزش‌ها در پيش دبستاني و دبستان است. از جمله اينکه در اين سن، بچه‌ها بايد به تدريج حريم‌ها را ياد بگيرند و آن وقت است که آموزش ما يک روند طبيعي پيدا مي‌کند و اينکه اجازه ندهند که هر کسي لمسشان کند. اين موارد را بايد به بچه آموزش داد، در قالب‌هاي جذاب و متناسب بايد با توجه به سن کودک يا نوجوان به وي آموزش داد؛ مثلا به شيوه‌هايي از قبيل نمايش، داستان، بازي‌هاي عروسکي با کودک.
از سوم دبستان تا اول راهنمايي، دوره نهفتگي است، يعني به صورت موقت مسايل جنسي براي فرد مشغوليت ايجاد نمي‌کند. در اين دوره آموزش‌هاي لازم به صورت تدريجي و به شکلي که تابوي آن براي فرد شکسته شود، لابه‌لاي مسايل اخلاقي و ديني بايد آموزش داده شود اما اگر يک دفعه اين آموزش بخواهد هجوم بياورد، ذهن کودک به هم مي‌ريزد. در آموزش مسايل جنسي قرار نيست که ما فقط به بحث رابطه جنسي بپردازيم، مسايل پيراموني مثل برقراري رابطه يا حريم خصوصي نيز بايد آموزش داده شود.
تا اين سن، يعني قبل از بلوغ و قبل از رفتن به دبيرستان نيز آگاهي دادن به صورت عمومي ‌و غيرمستقيم انجام مي‌شود اما وقتي مي‌رسند به سن دبيرستان و بلوغ، بايد برخي موارد ديگر به صورت مستقيم براي آنها مطرح شود که شامل مواردي مانند آموزش مهارت‌هاي ارتباطي، مثل مهارت برقراري رابطه با جنس مخالف و راه‌هاي ارضاي صحيح عاطفي و تهديدهاي موجود در اين زمينه مي‌باشد که مي‌تواند از آن حالت آگاهي بخشي عمومي فراتر رود.
ما بايد همه کمک کنيم. اگر بخواهيم از آسيب‌هايي مثل ايدز و يا انحرافات اخلاقي در جامعه خود به دور باشيم يا سازگاري زندگي زناشويي را بالا ببريم، اگر بخواهيم پدران و مادراني داشته باشيم که آنها هم به نوبه خود فرزندان سالمي تربيت کنند و فرزندان سالمي‌داشته باشند، همه بايد عزم داشته باشند، از والدين، مسوولان مدرسه، دانشگاهيان، صاحب‌نظران و مسوولان مملکتي، همه و همه و اين عزم بايد تدوام داشته باشد، نه اينکه يک دفعه موجي بيايد که برود و باز بعد از مدتي همه فراموش کنند. اين آموزش‌ها بايد نهادينه شوند. اگر غفلت کنيم، مشکلاتي جدي خواهيم داشت. مدارس نقش ويژه‌اي در اين خصوص دارند چون بين 6 تا 18 سالگي فرزندان ما بهترين سال‌هاي عمرشان را در مدرسه مي‌گذارانند. اگر اين فرصت را در مدرسه از دست بدهيم، وقتي که به دانشگاه مي‌رسند، ديگر مي‌شود تهديد.

اين مطالعه جديد اين طور عنوان مي‌کند که خانم‌هايي که در محيط‌هاي حاوي دود سيگار در مدت زمان طولاني حضور داشته باشند نسبت به افراد ديگر احتمال باروري‌شان کمتر مي‌شود و ممکن است اين دودهاي دست دوم به طور مستقيم روي توان بارداري‌شان تاثير بگذارد. از نظر دانشمندان اين مساله يک دليل مهم ديگر است که مي‌تواند باعث شود خانم‌ها نه تنها خود سيگار کشيدن را کنار بگذارند بلکه باعث ترک سيگار اطرافيانشان هم بشوند. در اين مطالعه به غير از مساله ناباروري مشکلات ديگر هم مورد بررسي قرار گرفته‌اند و يافته‌ها نشان داده‌اند که دودهاي دست دوم مي‌توانند مشکلات و عوارض بدي را طي بارداري و همچنين بعد از زايمان و براي نوزاد و مادر به وجود آورند. به غير از اين مطالعه، مطالعات ديگر هم در مورد خطر دودهاي دست دوم سيگار بر احتمال سقط جنين انجام شده است.

آمار تکان‌دهنده

در اين مطالعه جديد، بيش از 4800 خانم مختلف مورد بررسي قرار گرفته‌اند و مشخص شد خانم‌هايي که والدين‌شان سيگاري بودند براي باردار شدن مشکلات بيشتري داشته‌اند. يکي از مشکلات اين بود که آنها حداقل مجبور بودند يک سال براي باردار شدن منتظر بمانند.

علاوه بر اين در بين خانم‌هايي که در زمان خردسالي يا بزرگسالي در معرض دودهاي دست دوم بودند 39 درصد بيشتر احتمال سقط جنين يا به دنيا آوردن نوزاد مرده وجود داشت. 68 درصد اين خانم‌ها هم عنوان کردند که به سختي و با مشکلات زياد باردار شده‌اند.

لوک پپون، محقق دانشگاه روچستر نيويورک و مسوول اصلي اين مطالعه مي‌گويد: «اين آمار تکان‌دهنده است و به خوبي يکي ديگر از خطرات اصولي مواجهه با دود سيگار را نشان مي‌دهد. ما همه مي‌دانيم که دود سيگار چه قدر مضر است اما به نظر مي‌رسد اين دود براي خانم‌ها در سنين باروري خطرات بيشتري داشته باشد.»

تنباکو عليه جنين

نتايج مطالعه دکتر پپون و همکارانش اولين بار در دسامبر گذشته در مجله «کنترل تنباکو» منتشر شد. براي انجام اين مطالعه که در مدتي طولاني انجام شده بود محققان نتايج بررسي روي 4800 خانم را که در بين سال‌هاي 1982 تا 1998 به مرکز بيمارستاني رزول پارک در نيويورک مراجعه کرده بودند، مورد مطالعه قرار دادند. تمام اين خانم‌ها به منظور آزمايش‌هاي غربالگري سلامت و يا درمان سرطان به اين مرکز مراجعه کرده بودند و اين مطالعه در واقع يکي از نتايج جانبي پرسشنامه‌هاي آينده‌نگري بود که از آن زمان در اختيار خانم‌ها قرار گرفته بود. همه اين خانم‌ها حداقل يک بار در طول زندگي‌شان باردار شده بودند. 11 درصد اين خانم‌ها مشکلاتي در زمينه بارداري و يک‌سوم اين خانم‌ها حداقل يک بار سقط جنين يا مرده‌زايي داشتند. نکته مهم در اين مطالعه اين بود که دانشمندان متوجه شدند ريسک به وجود آمدن اين مشکلات با توجه به بالا رفتن مدت زمان در معرض دود سيگار بودن و حتي ساعات مواجهه افزايش پيدا مي‌کند. اين مساله خود دليل واضحي براي وجود داشتن حالت علت و معلول بين دود سيگار و مشکلات بارداري است.

طبق گزارش پپون و همکارانش علت تحت تاثير قرار گرفتن سيستم باروري خانم‌ها از دود دست دوم سيگار اين است که سموم تنباکوي موجود در اين دود به‌طور مستقيم باعث آسيب ساختار ژنتيکي سلول‌ها مي‌شود و همچنين در پديده لقاح دخالت مي‌کند و يا باعث مرگ جنين و سقط در همان روزهاي اول مي‌شود. سموم موجود در دود سيگار، هورمون‌هايي را که براي کنترل باروري و نگهداري تخم لقاح يافته در رحم احتياج است، تحت‌تاثير قرار مي‌دهد و باعث مي‌شود احتمال بارداري موفق بسيار پايين بيايد.

منبع: رويترز

در اين دنياي بزرگ ناخن بلند داشتن دردسرهاي زيادي دارد که يکي از آنها مشکل در استفاده از تلفن همراه است. روزنامه آمريکايي «لس آنجلس تايمز» گزارش مي‌دهد که مدل‌هاي جديد تلفن‌همراه هيچ کاري براي برطرف کردن نگراني افرادي که ناخن‌هاي بلند دارند، صورت نداده‌اند. روزنامه لس آنجلس تايمز اظهار تاسف مي‌کند که چرا اين شرکت‌ها فکري براي افرادي که ناخن‌هاي بلند دارند و نمي‌توانند از تاچ اسکرين آن استفاده کنند، نکرده است. زناني که ناخن‌هاي بلند دارند و مردان و زناني که انگشتان پهن دارند با مشکل تايپ کردن در تلفن‌هاي همراه ‌مواجه هستند و خواستار اين هستند که تلفن همراه‌شان داراي قلم باشد.

علم ارگونوميک (راحتى و سادگى استفاده از ماشين) و تحقيقات جديد همگي بر اين تاکيد دارند که مردان و زنان انگشتان و ناخن‌هاي خود را به طور متفاوت به کار مي‌برند بنابراين لازم است در طراحي تلفن‌هاي همراه ناخن‌هاي بلند هم در نظر گرفته شوند. مشکل اين است که صفحه تاچ اسکرين برخي از تلفن‌هاي همراه فقط به بارهاي الکتريکي که از نوک انگشتان ساطع مي‌شود، واکنش نشان مي‌دهد در حالي که ناخن‌ها اين بارهاي الکتريسيته را ندارند. نيويورک تايمز به نقل از «نيلسن موبايل» گزارش داده است که تعداد زناني که از تلفن‌هاي هوشمند استفاده مي‌کنند در سال گذشته بيش از دو برابر افزايش يافته و به 4/10 ميليون نفر رسيده است.

ناخن‌هاي انگشت دست

رشد ناخن در افراد مختلف واز يک انگشت تا انگشت ديگر متفاوت است. ناخن‌هاي انگشتان مياني کمي‌ سريع‌تر از ناخن‌هاي شست و انگشت کوچک رشد مي‌کنند. ميزان متوسط رشد در حدود يک هشتم اينچ (حدود 3/0 سانتي متر) در ماه است. بنابراين وقتي ناخن در اثر آسيب ديدگي از دست برود،5 تا 6 ماه طول مي‌کشد تا ناخن جديدي رشد کند. ناخن‌هاي مردان به علت بستر ناخن بزرگ‌تر، سريع‌تر از ناخن‌هاي زنان رشد مي‌کند.

هورمون‌ها نيز در رشد ناخن نقش دارند. به عنوان مثال ميزان رشد ناخن هنگام بارداري ودر پر کاري تيروييد افزايش مي‌يابد. هيچ ماده غذايي از جمله ژلاتين که اغلب مشتريان زيادي دارد، رشد ناخن را افزايش نمي‌دهد ولي سوءتغذيه به‌طور مسلم رشد آن را کند مي‌کند و همچنين عواملي مانند هواي سرد، عمل جراحي بزرگ و بيماري شديد. بعد از يک بيماري وخيم، شيار کوچکي به نام خط بو( نام پزشک فرانسوي که اولين بار آن را توصيف کرد ) در عرض صفحه ناخن ايجاد مي‌شود. موقعيت اين شيار روي ناخن امکان برآورد زمان بروز بيماري را فراهم مي‌کند، مثلا بيماري‌ که در ماه دي بروز کرده است، خود را در ماه مهر سال آينده نشان مي‌دهد.

7فرمان به صاحبان ناخن‌هاي بلند

1 ناخن را با برس ويژه تميز کنيد مخصوصا پس از کار با مواد کثيف.

2 از ناخن‌ها استفاده ابزاري نکنيد. مثلا از آنها براي بيرون آوردن منگنه استفاده نکنيد.

3 پيش از باغباني ناخن‌هاي خود را در صابون فرو ببريد. اين کار سبب مي‌شود کثـافـات به زير ناخن‌ها نفوذ نکنند.

4 پس از سوهان کشيدن ناخن‌ها، آنهـا را براي چنـد دقيـقه درون آب گرم صابون دار ماساژ دهيد تا چربي ناخن‌ها گرفته شود.

5 يک تا سه ماه از سال به ناخن‌هاي خود استراحت دهيد و هيچ گـونه لاک و يـا نـاخـن مصنوعي به‌کار نبريد تا ناخن‌ها مجددا سلامتي خود را بازيابند.

6 براق کننده لب براي نرم کردن ناخن‌ها بسيار موثر مي‌باشد.

7از لاک بر پيش از لاک زدن نيز استفاده کنيد زيرا با زدودن چربي ناخن آن را براي قرار گرفتن بهتر لاک آماده مي‌سازد

6 نکته درباره سرعت رشد ناخن

سرعت رشد ناخن بستگي به عوامل بسياري ازجمله سن، تغذيه، بيماري‌ها، هورمون‌ها و فصول سال دارد. توجه کنيد:

1 ناخن به طور طبيعي 1/0 ميلي‌متر در روز و يا ? ميلي‌متر در ماه رشد مي‌کند.

2سرعت رشد انگشتان دست از انگشتان پا بيشتر مي‌باشد. (? تا ? برابر).

3 سرعت رشد ناخن‌ها در تابستان بيشتر از زمستان مي‌باشد.

4 سرعت رشد ناخن‌ها در افراد راست دست در دست راست و افراد چپ دست در دست چپشان بيشتر است.

5 سرعت رشد ناخن‌هاي مردان از زنان بيشتر است. (جز در زنان باردار و مسن)

6 اگر ناخن به طور کامل از جايش کنده شود، براي ناخن‌هاي دست ? تا ? ماه طول مي‌کشد تا مجددا ناخن به طور کامل رشد کند اين زمان براي ناخن‌هاي پا ?? تا ?? ماه مي‌باشد.

اغلب افراد سيگاري مي‌دانند که کشيدن سيگار براي سلامتي آنها مضر است اما آنچه بسياري از سيگاري‌هاي تازه‌کار از آن غافل مانده‌اند، اين است که سيگار کشيدن نوعي اعتياد هم هست و دود سيگار حاوي مواد شيميايي خاصي است که به احساسات و رفتار فرد تاثير مي‌گذارد...

از آنجايي که نيکوتين يک داروي اعتيادزا است، ترک سيگار ممکن است کار بسيار مشکلي باشد. در حقيقت اغلب افراد درنخستين تلاش خود دچار شکست مي‌شوند اما اگر دفعه اول موفق نشديد، تسليم نشويد.

براي ترک سيگار برنامه‌ريزي کنيد

رهايي و خلاصي از شر سيگار نياز به برنامه‌ريزي و تعهد دارد نه شانس و اقبال. بهتر است برنامه‌اي تنظيم کنيد که متشکل از راهبردها يا دستورالعمل‌هاي متنوع باشد تا به کمک آن بتوانيد با علايم ناشي از ترک نيکوتين به شکل صحيح برخورد کنيد و همچنين لحظاتي را که ميل شديدي به سيگار کشيدن داريد به خوبي پشت سر بگذاريد و در صورت نياز از حمايت‌ها و راهنمايي‌هاي جامعه بهره‌مند شويد. انتظار نداشته باشيد که دستورالعمل آماده‌اي پيدا کرده و به راحتي بتوانيد آن را روي خودتان اجرا کنيد.

برنامه ترک هيچ فردي به درد ديگري نمي‌خورد، پس برنامه‌اي تنظيم کنيد که اولا از آن راضي باشيد و ثانيا با شرايط زندگي شما متناسب باشد. از هر نوع تکنيک و ابزاري که فکر مي‌کنيد منطبق بر نيازهاي شماست استفاده کنيد. به مجموع اين کارهايي که انجام مي‌دهيد راهبردها يا استراتژي‌هاي ترک سيگار گفته مي‌شود. به‌طور کلي برنامه‌هاي ترک متشکل از چند راهبرد است. تحقيقات نشان مي‌دهد که بهره‌گيري از چند راهبرد به جاي يکي شانس موفقيت شما را در خلاصي از شر سيگار افزايش مي‌دهد.

براي هفته اول زياد سخت نگيريد و انعطاف‌پذير باشيد. چنانچه از برنامه ترک استفاده مي‌کنيد اما به نظرتان مي‌آيد که کار، خوب پيش نمي‌رود برنامه خود را مورد تجديد نظر قرار دهيد. ممکن است در سه تا ده روز اول دچار علايم جسماني ناشي از ترک شويد. به مرور اين علايم خفيف‌تر مي‌شوند اما ممکن است شما همچنان در موقعيت‌هايي قرار بگيريد که هوس کشيدن سيگار به سرتان بزند. اينها موقعيت‌هايي هستند که قبلا به‌طور معمول در آن سيگار مي‌کشيده‌ايد، مثلا بعد از غذا يا هنگامي که پشت فرمان خودرو قرار مي‌گيريد. در برخي از افراد که سيگار را کنار مي‌گذارند، ممکن است تا ماه‌ها و حتي سال‌ها اين هوس سيگار کشيدن هر از گاهي بيايد و برود اما شدت و مدت اين هوس‌ها با گذشت زمان رفته رفته کاهش پيدا مي‌کند.

راهبردهاي ترک سيگار

هنگام تنظيم برنامه ترک و تلاش براي خلاصي از شر سيگار داشتن برخي اطلاعات برايتان بسيار ارزشمند خواهد بود.

خود ياري

در شيوه خودياري، فرد براي ترک سيگار شخصا اقدام مي‌کند و براي برنامه‌ريزي و تدوام تلاش‌هاي خود از منابع و امکانات بهداشتي استفاده مي‌کند. اين منابع و امکانات عبارت‌اند از: انتشارات و پايگاه‌هاي اينترنتي تحت پوشش دانشگاه‌هاي علوم پزشکي. راهبرد خودياري براي ايجاد انگيزه اعتماد بسيار حايز اهميت است. درواقع اطلاعاتي که به اين طريق کسب مي‌کنيد به شما در برخورد صحيح با ميل و هوس شديد براي سيگار کشيدن و اجتناب از موقعيت‌هايي که امکان لغزش در آنها زياد است، کمک مي‌کند.

حمايت گروهي

براي برخي از افراد حمايت گروهي در ترک سيگار بسيار حياتي است. اين گروه که رهبري هم براي خود تعيين مي‌کنند در جلسات منظمي که بر اساس برنامه تنظيم شده، شرکت مي‌کنند. طبق اين برنامه، جلسات دست کم هر دو هفته يک بار تشکيل مي‌شود و هر جلسه هم بين 20 تا 60 دقيقه به طول مي‌انجامد. اين جلسات روي مساله حل مشکلات و تمرين مهارت‌هاي لازم براي ترک سيگار متمرکز هستند. به کمک اين جلسات شما مي‌توانيد از حمايت ساير افراد جامعه که مشکلي شبيه به شما دارند بهره‌مند شويد.

مشاوره فردي

همان‌گونه که از اسم آن پيداست، روش مشاوره فردي متضمن کار نفر به نفر با يک پزشک، روان‌شناس، پرستار يا مشاور قابل اعتماد براي کسب راهنمايي و حمايت تخصصي است. يک کارشناس متبحر به شما اجازه مي‌دهد تا احساسات و نگراني‌هاي خود را در رابطه با احتمال ناتواني در ترک سيگار يا مشکلاتي که ممکن است با دوستان يا خانواده پيدا شود ابراز کنيد. آنها به شما کمک مي‌کنند تا مهارت‌هايي را براي برخورد صحيح و برآمدن از پس ترک سيگار پيدا کنيد. بر مشکلات فايق آييد و ياد بگيريد چگونه به يک زندگي عاري از سيگار قدم بگذاريد. شما مي‌توانيد در مواقعي که دچار علايم ناشي از ترک سيگار مي‌شويد و يا براي رفع ميل و هوس شديد به سيگار با مشاور خود تماس بگيريد.

ترک بدون مقدمه

ترک بدون مقدمه يا ناگهاني رايج‌ترين شيوه براي ترک استعمال دخانيات است. در واقع ترک بلامقدمه نوعي امتناع ناگهاني و مصمم از کشيدن سيگار است. در يک روز معين يا بدون آمادگي قبلي، يک جا و به‌طور کامل سيگار را مي‌بوسيد و کنار مي‌گذاريد. ترک بلامقدمه به اين سادگي هم که فکر مي‌کنيد، نيست. لازمه آن آمادگي جسمي و روحي براي مقابله در برابر ميل شديد به سيگار کشيدن است. البته براي کساني که از اين شيوه استفاده مي‌کنند دلسردي‌هايي هم وجود دارد.

بچه‌ها گاهي اوقات اشتهاي خوبي دارند و خوب غذا مي‌خورند. در مقابل بعضي وقت‌ها هم اشتهايي نداشته و بدغذايي مي‌کنند يا مثلا ناهار را با اشتها ميل کرده ولي براي شام بي‌اشتها مي‌شوند. کارشناسان توصيه مي‌کنند در چنين مواردي ميزان غذايي که در نظر گرفته‌ايم را اندکي کاهش دهيم و در عوض تنوع موادغذايي را بيفزاييم...

من با اينکه تا سر حد اعصاب خوردي پيش مي‌روم اما سعي مي‌کنم اصول غذا دادن به بچه‌ها را ياد بگيرم و اجرا کنم تا کم‌کم قواعد غذا خوردن را متناسب با سن آرين برايش در نظر بگيرم. از حالا دارم ياد مي‌گيرم که غذا خوردن را به يک کشمکش دايمي تبديل نکنم و تا حد زيادي بتوانم از مشکلات مربوط به غذا خوردن بچه‌ها که حدود دو و نيم سالگي به اوج خود مي‌رسد پيشگيري نمايم و حتما به جاي 3 وعده روزي 5 وعده اما به مقدار کم غذا به آرين بدهم. اين اصول را به شما و دوستان خوبم هم مي‌گويم تا با هم پيش برويم. اول اينکه هم زمان با آغاز تغذيه تکميلي و به خصوص شروع غذاي جامد، کودک به کمک، تشويق و تمجيد کردن ما نياز دارد. بهترين کار ما اين است که از يک صندلي بلندتر و پشتي‌دار استفاده کنيم و کودک همه اعضاي خانواده را بر سر ميز يا سفره غذا ببيند. با اينکه اين کار دشواري‌هاي خاص خود را دارد اما او از همين سن کم ياد مي‌گيرد موقع غذا بايد سرميز باشد و نه جلوي تلويزيون يا در اتاق بازي‌اش. دوم اينکه به محض توانايي او در استفاده از قاشق و يا گرفتن فنجان بايد اجازه بدهيم خودش غذا خوردن را تجربه کند. اين کار با همه کثيف‌کاري‌هايش از اين لحاظ خسته کننده است که مدت غذا خوردن وي را به درازا مي‌کشاند. نکته بعدي اينکه نبايد به اجبار و زور به کودک غذا بدهيم و اگر او صورتش را هنگام غذا خوردن برمي‌گرداند، يعني يا سير شده و يا غذا را دوست ندارد. به حالت چهره او توجه کنيد.

اگر هنگام خوردن غذا چهره‌اش را به شدت درهم مي‌کشد احتمالا غذاي مورد نظر باب طبعش نيست. راستي يادتان باشد پس از غذا دادن به او از مناسب بودن دماي غذا اطمينان حاصل کنيد.

اگر او هنوز بلد نيست با قاشق غذا بخورد و شما به او غذا مي‌دهيد و مشاهده مي‌کنيد غذا را از دهانش خارج مي‌کند، دليل بر اين نيست که از آن غذا خوشش نمي‌آيد و يا قصد آزار و اذيت شما را دارد. او فقط مي‌خواهد با جلو و عقب بردن زبانش غذا را بهتر بشناسد. او به تدريج ياد مي‌گيرد همين کار را بدون ريختن غذا روي صورت، لباس يا پيش‌بندش انجام دهد. چرا که وي هنوز خيلي کوچک‌ است. همين‌طور که کودک ما بزرگ‌تر مي‌شود، ياد مي‌گيرد تا همانند مادر هنگام غذا خوردن رفتار کند. مثلا بعد از صرف غذا از کلماتي مثل لطفا، خيلي ممنون يا متشکرم استفاده کند. البته اگر شما و همسرتان اين الفاظ را به کار ببريد!

يکي از همراهان سلامت (126****0912) برايمان نوشته است: «پسر 8 ساله‌اي دارم که از چهار سالگي تمايل به پوشيدن لباس دختر بچه‌ها را داشت و بازي‌هاي دخترانه انجام مي‌داد. در آن زمان که به مشاور مراجعه کرديم توصيه شد که نسبت به رفتارش بي‌توجهي کنيم. حالا رفتارش ادامه دارد و آنها تشخيص اختلال هويت جنسي داده‌اند. ما کلافه شده‌ايم. چه‌ کار کنيم؟»...

در پاسخ بايد بگويم به نظر مي‌رسد پسربچه‌ شما نياز است مورد بررسي دقيق‌تري قرار گيرد که آيا فقط تمايل به استفاده از لباس جنس مخالف دارد و يا دچار اختلال هويت جنسي است. گروه اول تمايلي به کسب صفات جنسي مقابل ندارند، اما هويت جنسيتي که حس دروني شخص از مرد يا زن بودن است از سن سه سالگي ظاهر مي‌شود و با جنس بيولوژيکي (زيست‌شناختي) فرد مطابقت دارد ولي برخي افراد خود را متعلق به جنسيت مخالف مي‌دانند که اين مساله در کلام، رفتار يا پوشيدن لباس جنس مخالف نشان داده مي‌شود.

ميزان شيوع اين اختلال مشخص نيست ولي پسران به نسبت بيشتري مبتلا مي‌شوند. عوامل متعددي از جمله تاثير هورمون‌هاي جنسي مردانه يا زنانه روي رشد جنين و همچنين روش و نحوه پرورش کودک که هماهنگ يا ناهماهنگ با جنس خاصي است که به آن تعلق دارد، از جمله دلايل اين اختلال ذکر شده است. معمولا اين افراد اگر پسر باشند توسط گروه هم‌سالان و همتا مورد اذيت و آزار قرار مي‌گيرند و يا طرد مي‌شوند. برخي از اين کودکان به خاطر تمسخر ساير بچه‌ها از رفتن به مدرسه خودداري مي‌کنند.

در نوجواني و بزرگسالي تقاضا براي اقدامات طبي و انجام اعمال جراحي به منظور تغيير دادن ظاهر جسمي خود ظاهر مي‌شود. اين افراد عموما از کودکي نزد روان‌پزشک برده مي‌شوند. جهت درمان در مورد پسربچه‌هايي که مشابه فرزند شما هستند راهکارهاي زير مي‌تواند مفيد واقع شود:

1) تشويق الگوهاي رفتاري مقبول از نظر فرهنگي در پسربچه‌ها.

2) مشاوره با والدين، خصوصا براي آنان که به طور ناخواسته رفتار جنس مقابل را تشويق مي‌کنند بايد جلسات مشاوره برگزار شود تا از اين کار بپرهيزند.

3) ساير درمان‌هاي روان‌شناختي، دارويي، هورموني و غيره که تحت‌نظر متخصصان مربوطه انجام مي‌شود.